Martha Graham

 (αφιερωμα του google για την επετειο των 117 χρονων απο τη γεννηση της Μαρθα Γκραχαμ)

Η Μάρθα Γκράχαμ (11 ΜαΪου 1894 – 1 Απριλίου 1991) αναγνωρίζεται σαν μια πρωτεύουσα καλλιτεχνική δύναμη του 20ου αιώνα μαζί με τους Picasso, Stravinsky, James Joyceκαι Frank Lloyd Wright.Το 1998 το περιοδικό TIME ανακήρυξε την Martha Graham χορεύτρια του αιώνα και το περιοδικό

People Magazine την τοποθετεί ανάμεσα στις γυναικείες ‘’φιγούρες’’ του αιώνα. Σαν χορογράφος ήταν τόσο δημιουργική όσο ήταν και σύνθετη. Δημιούργησε 181 έργα και μία τεχνική χορού που συγκρίνεται με το μπαλέτο στην προοπτική και τις διαστάσεις. Πολλοί από τους μεγάλους χορογράφους του σύγχρονου χορού και του μπαλέτου μελέτησαν την τεχνική της Martha Graham ή υπήρξαν μέλη του θιάσου της. Η εξαιρετική καλλιτεχνική κληρονομιά της Martha Graham συχνά συγκρίνεται με το Art Theatre του Stravinsky στην Μόσχα και το θέατρο Grand Kabuki της Ιαπωνίας για την ποικιλία της και το εύρος της. Η κληρονομιά της συνεχίζει να διαιωνίζεται μέσω των παραστάσεων των μελών του Martha Graham Dance Company, Martha Graham Ensemble και από τους μαθητές του Martha Graham School of Contemporary Dance.

Το 1926 η Martha Graham ίδρυσε την εταιρεία χορού και την σχολή χορού με τ’ όνομα της, ζώντας και δουλεύοντας την τεχνική της σε ένα μικρό στούντιο του Carnegie Hall στο Μανχάταν. Προκειμένου να αναπτύξει την τεχνική της η Martha Graham πειραματίστηκε ατελείωτα με βασικές ανθρώπινες κινήσεις, ξεκινώντας από τις πιο στοιχειώδεις κινήσεις τoυ contraction και του release (μάζεμα-χαλάρωμα). Χρησιμοποιώντας τις αρχές τoυ contraction και του release σαν θεμέλια για την τεχνική της, η Martha Graham έχτισε ένα λεξιλόγιο από κινήσεις το οποίο θα μπορούσε ‘’ να αυξήσει την συναισθηματική δραστηριότητα του σώματος του χορευτή’’.

Ο χορός και η χορογραφία της Graham αποκάλυψαν το βάθος του ανθρώπινου συναισθήματος, μέσω κινήσεων που ήταν οξείες, γωνιώδεις, αιχμηρές και άμεσες. Ο κόσμος του χορού έχει, για πάντα, αλλάξει από το όραμα της Martha Graham που ήταν και συνεχίζει να είναι πηγή έμπνευσης για γενιές χορευτών και καλλιτεχνών του θεάτρου.

Τα μπαλέτα της Martha Graham εμπνέονταν από μια μεγάλη ποικιλία πηγών, που περιλάμβαναν την μοντέρνα ζωγραφική, την Αμερικάνικη μεθόριο, θρησκευτικές τελετές των ιθαγενών της Αμερικής και την Ελληνική μυθολογία: την Κλυταιμνήστρα, την Ιοκάστη, την Μήδεια, την Φαίδρα και επίσης την Ιωάννα της Λορένης και την Έμιλυ Ντίκινσον.

Σαν καλλιτέχνης η Martha Graham συνελάμβανε κάθε καινούργια δουλειά στο σύνολό της- χορευτικό, κοστούμια και μουσική. Στα 70 χρόνια που δημιουργούσε χορευτικά, η Martha Graham συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως ο γλύπτης Isamu Noguchi, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης John Houseman, σχεδιαστές μόδας όπως οι: Halston, Dona Karan, Calvin Klein και φημισμένους συνθέτες όπως οι: Aaron Coplant, Louis Horst ( ο μέντορας της), Samuel Barber, William Schuman και Gian Carlo Menotti.

Η εταιρεία της ήταν το πεδίο δοκιμών για μελλοντικούς σύγχρονους χορογράφους όπως οι: Merce Cunningham, Paul Taylor και Twyla Tharp. Δημιούργησε ρόλους για μεγάλα αστέρια του κλασικού μπαλέτου όπως οι: Margot Fonteyn, Rudolf Nureyev και Mikhail Baryshnikov, καλωσορίζοντας τους σαν προσκεκλημένους στην εταιρεία της.

Επικεφαλής για την κίνηση και τον χορό στο Neighborhood Playhouse, δίδαξε ηθοποιούς όπως οι: Bette Davis, Kirk Douglas, Madonna, Liza Minneli, Gregory Peck, Tony Randall, Anne Jackson και Joanne Woodward, πώς να χρησιμοποιούν το σώμα σαν όργανο έκφρασης.

Εξαιτίας του μοναδικού της Αμερικάνικου οράματος και της δημιουργικής της ευφυΐας τιμήθηκε πολλές φορές με επαίνους όπως το φύλλο δάφνης της ένωσης Αμερικανών συνθετών το 1959 για τις υπηρεσίες της στην μουσική. Οι συνεργάτες της στο θέατρο, τα μέλη της International Alliance of Theatrical Stage Employees Local One την ψήφισαν για να λάβει το 1986 το βραβείο του αιώνα Local One Centennial Award για τον χορό με το επόμενο βραβείο να απονέμεται σε 100 χρόνια. Το 1976 ο πρόεδρος Gerald R. Ford, απένειμε στην Martha Graham την υψηλότερη τιμητική διάκριση των Η.Π.Α. για τους πολίτες, το Μετάλλιο της Ελευθερίας και την ανακήρυξε ‘’Εθνικό θησαυρό’’, κάνοντας τη την πρώτη χορεύτρια και χορογράφο που έλαβε τέτοια τιμή. Μία ακόμα φορά έλαβε προεδρική διάκριση όταν ο πρόεδρος Ronald Reagan την επέλεξε από τους πρώτους για να της απονεμηθεί το Εθνικό Μετάλλιο των Τεχνών των Η.Π.Α..