Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

μερικές ελεύθερες σκέψεις...



αναρωτιέμαι τί είναι αυτό που μας ωθεί, όταν καλούμαστε να περιγράψουμε τον εαυτό μας με λίγες λέξεις ώστε να εκφραστούμε για αυτόν. Είναι αυτό που ακούμε συχνά από τους άλλους να λένε για μας, είναι αυτό που θα θέλαμε εμείς να είμαστε, αυτό που θα θέλαμε οι άλλοι να πιστεύουν για μας ή μήπως πραγματικά αυτό που είμαστε;

μεγάλο ρόλο παίζει κατά πόσο άμεσα θα απαντήσουμε στην ερώτηση που θα μας τεθεί (ή στο ερώτημα που εμείς οι ίδιοι θα θέσουμε στον εαυτό μας). Όσο πιο άμεσα, τόσο πιο αληθινά. Τί είμαστε όμως; Ή καλύτερα "ποιοι είμαστε;"

σίγουρα ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται ανάλογα με τα βιώματα μας, δηλαδή τα συναισθήματα που έχουμε νοιώσει και τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που έχουν σφυριλατήσει την πολυποίκιλη προσωπικότητα μας. Όταν όμως καλούμαστε να αναμοχλεύσουμε και να ονοματίσουμε στοιχεία του χαρακτήρα μας, αυτά που θα επιλέξουμε πρώτα είναι αυτά που κατά κύριο λόγο μας αντιπροσωπεύουν. Σε μεγάλο βαθμό, αυτό που εμείς πιστεύουμε για μας είναι και αυτό που οι άλλοι βλέπουν. Οπότε, αν κάποιος περιγράψει τον εαυτό σαν αυταρχικό, κατά κύριο λόγο τα περιβάλλοντα σε αυτόν άτομα, τείνουν να συμφωνήσουν. Οι πιο ειλικρινείς απαντήσεις θα δοθούν όμως στο ερώτημα που θα θέσουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Μπορούμε εύκολα να παραστήσουμε στους άλλους κάτι που δεν είμαστε είτε για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις, είτε για να προσελκύσουμε, είτε ακόμα και για να απωθήσουμε άτομα. Παίζουμε δηλαδή ένα ρόλο. Ο οποίος ρόλος -όπως είναι φυσικό- δεν μπορεί να είναι δια βίου. Στον εαυτό μας όμως μπορούμε να πούμε ψέμματα;

φυσικά οι αυθόρμητες και άμεσες απαντήσεις μπορεί να κρύβουν και "παγίδες". Θα απαντήσουμε αμέσως συνήθως όταν αυτό που θα μας έρθει πρώτο στο μυαλό είναι μια κατάσταση που μας αντιπροσωπεύει στην παρούσα φάση της ζωής μας κι όχι στο γενικό σύνολο. Κάποιος δηλαδή που θα περιγράψει τον εαυτό του σαν μοναχικό, ενδέχεται να αναφέρεται σε μια περίοδο που διανύει και όχι σε γενικό σύνολο. Επίσης θα απαντήσουμε αυθόρμητα όταν θα θέλουμε να περάσουμε ένα μήνυμα. Για παράδειγμα όταν ο ίδιος άνθρωπος ερωτηθεί από ένα -ενδιαφερόμενο γι αυτόν- άτομο, και απαντήσει ότι είναι μονογαμικός, είναι προφανές πως θέλει να "περάσει το μήνυμά του". Γι αυτό πάντα εξαρτάται η απάντηση από τον ερωτηθέντα. Τί θέλουμε να ακούσει; Τί θέλουμε να καταλάβει για εμάς; Συχνά βέβαια θα πέσουμε εμείς οι ίδιοι στην παγίδα που στήσαμε, γιατί αφενός ο συνομιλητής μας μπορεί να δυσανασχετήσει από την απάντηση που θα δώσουμε με αποτέλεσμα να πετύχουμε το αντίθετο από αυτό που στοχεύαμε, αφετέρου μπορεί και να δημιουργήσουμε εντυπώσεις οι οποίες με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν προσδοκίες στις οποίες δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε.

συμπέρασμα: για να μπορέσουμε να πούμε ποιοι πραγματικά είμαστε και να μπορέσουμε με λίγες λέξεις να περιγράψουμε τον εαυτό μας, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά μας, να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και να απαντήσουμε με ειλικρίνεια.


(οι παραπάνω σκέψεις δημιουργήθηκαν πρόσφατα στο πολυάσχολο και γεμάτο μπερδέματα μυαλό μου με αφορμή μία ερώτηση μου και την άμεση απάντηση από τον συνομιλητή μου. Μπορεί να μην πήρα τις απαντήσεις που θα ήθελα, αλλά αν μη τι άλλο μου έδωσε έμπνευση που αποτέλεσε έναυσμα δημιουργίας..!)


όταν το Κωσταντάκι το βάζει να δουλέψει...

4 κομεντς:

Ανώνυμος είπε...

Arxikia 8elo na po: Poli oreo afto pou egrapses! Kai apo mia apli sizitisi vgenoun megales filosofies ;)

Kai skeftika oti: panta leme pos an8ropi alazoun etc. Mipos omos den alazoun? Dld, afto pou 8elo na po ine: Mipos apla otan gnorizis kapio atomo ine me afta pou "8eli na kseris" kai meta apo kero siga siga gnorizis ton pragmatiko xaraktira? Kai etsi mas fenete pos alakse?

(Note: Den enoo dld oti an8ropi den alazoun i oti den mporoun na alaksoun).

/ @obvioosly

Costadaki είπε...

αγαπητη μου obviously εχεις ενα δικιο στο λογισμο σου. καποιος κατα την εξιστοριση και περιγραφη ενος πρωτου μου ραντεβου μου απαντησε "αυτο που κανατε καταλαβαινεις πως λεγεται, ετσι; παιχνιδι ενθουσιασμου". κι οντως ειχε δικιο!
αυτο που γινεται παντα -και χωρις εξαιρεσεις- στα πρωτα ραντεβου ειναι να παρουσιαζουμε τον εαυτο μας με τετοιο τροπο ωστε να γινουμε αρεστοι. ακομη κι αν αναφερθουμε στα μειονεκτηματα μας, θα το κανουμε με τετοιο τροπο που να τα αφησουμε να φανουν σαν πλεονεκτηματα. γι αυτο σιγουρα δημιουργουμε μια "χ" αποψη για τον απεναντι μας και στην πορεια καθως αποκαλυπτεται σιγα σιγα ο χαρακτηρας του και ειτε μας αρεσει, ειτε οχι. κι εμεις απλα θεωρουμε πως εχει αλλαξει.

Ανώνυμος είπε...

Simfono mazi sou Costadaki mou, den simeni omos oti ine kalo i kako afto. Malon ine an8ropino (to kanoume oli, kai apo tin ali an den pezis to pexnidi kanonika malon 8eorise paraksenos an8ropos apo tous giro 8eates).

Apla, an imaste "ilikrinis" oli mas apo tin arxi: nai entaksi apofevgoume pareksigisis kai 8eatra.

Ala an peksoume ton "rolo" mas tote arxiname ena "pexnidi".

Fisika analoga tin sigkekrimeni sxesi kai tis protimisis tou ka8enos.

Ena "pexnidi" mpori na ine pio endiaferon (na gnorisis kapion siga siga kalitera) ala i ali8ia apo tin arxi mas dini pio poli sigourgia.

Analoga ton stoxo pou exoume, dialegoume kai ton dromo. Xoris na prepi na valoume idika "tablo" sta diafora monopatia.

Pexnidi en8ousiasmou i oxi, nomizo mporoume ligo/poli na dialeksoume tis apantisis pou dinoume emis, an oxi tis apantisis pou pernoume.

/ @obvioosly

Costadaki είπε...

μα το ολο θεμα μας ειναι να εντυπωσιασουμε τον συνομιλητη μας γιατι ακριβως μας ενδιαφερει να τον κερδισουμε! και φυσικα δεν λεμε ψεμματα, απλα αποκρυπτουμε αυτα που ειναι φυσιολογικο να ανακαλυψει μονος του στην πορεια. και στο κατω κατω θεωρω πως δεν ειναι ωραια να τα αποκαλυπτουμε ολα απο την αρχη.. εξαλλου αν κατι ειναι ομορφο και αξιο θα κρατησει ακομη κι αν αποκαλυφθουν οι οχι και τοσο καλες πτυχες του εαυτου μας! :)

Δημοσίευση σχολίου